Msza Trydencka
Pod koniec 2006 roku we włoskich księgarniach ukazała się książka pt „Czwarta Tajemnica Fatimska” pióra Antonio Socci. Autor, po intensywnym zbieraniu materiałów dochodzi do wniosku, że Watykan nie ujawnił formalnie całej treści Trzeciej Tajemnicy Fatimskiej. Sekretarz papieża Jana XXIII również potwierdza istnienie dwóch tekstów Trzeciej Tajemnicy.
O. Pio nie miał nic wspólnego z „posoborowym” duchem „odnowy” w Kościele. Do końca swoich dni odprawiał Mszę Trydencką (tzw. Mszę „przedsoborową”), o co prosił władze Kościelne. W głębokiej duchowości świętego Ojca Pio (1887-1968) nie było krzty popularnego dzisiaj charyzmatyzmu na modłę Odnowy w Duchu Świętym, Taize czy też innych wspólnot zapożyczonych z protestantyzmu lub judaizmu.
7 lipca 2007 roku doczekaliśmy się dokumentu opracowanego przez papieża Benedykta XVI, który reguluje status prawny nadzwyczajnej formy rytu rzymskiego. Motu Proprio, czyli list papieski o charakterze dekretu zatytułowany „Summorum Pontifium” zastępuje poprzedni dokument „Ecclesia Dei” ogłoszony 18 lipca 1988 r. przez Jana Pawła II. Oba dekrety poruszają temat celebracji liturgii w nadzwyczajnej forma rytu rzymskiego.
Kościół z niecierpliwością oczekuje "uwolnienia" przez Benedykta XVI Mszy Trydenckiej. Papież jest przekonany, że kryzys w Kościele, którego jesteśmy świadkami, wynika w wielkiej mierze z dezintegracji liturgii. Tak jak przepowiadała Maryja reforma liturgii wprowadziła w Kościele zamęt, kryzys wiary i spadek powołań. Jedynym ratunkiem jest powrót do tradycji i świętości, których ludzką ręką zmieniać nie można.